JUJUTSU: EEN DEFINITIE
Ju jutsu kan vertaald worden als “zachte kunst”. Dit is een eenvoudige definitie voor een gecompliceerde kunst, doch er bestaan er nog andere.
Ju jutsu is de oorspronkelijke kunst, d.w.z. andere kunsten zijn hieruit verder zijn ontstaan. Omdat ju jutsu een brede geschiedenis kent, was het onvermijdelijk dat andere kunsten, of beter "wegen", zich hieruit zouden ontwikkelen. Judo (de zachte weg) en Aikido (de weg van de goddelijke harmonie) zijn hiervan een goed voorbeeld. Vele karate stijlen, in het bijzonder kenpo, kunnen hun technieken terug volgen tot de ju jutsu.
Dus, naast het feit dat ju jutsu de oorspronkelijke kunst is, kan men ju jutsu ook zien als een combinatie van vele populaire martiale kunsten. Als men een ju jutsuka observeert, dan kan men flitsen zien van de verschillende "wegen".
Ju jutsu is een serie of een combinatie van verschillende technieken die gescheiden werden in verschillende andere kunsten.
Door deze kunst op te splitsen in drie grote delen (nl. judo voor de worpen en het hefboomprincipe, karate voor de slagen en de stoten, en aikido voor de zenuwpunten en het gebruik maken van de snelheid van de aanvaller), konden aparte delen van deze kunst gemakkelijker aangeleerd worden. Dit alles zou ook gemakkelijker te organiseren zijn en het zou beter overleven als een systeem.
Indien de "weg" eenvoudiger (relatief gezien) werd om aan te leren en te organiseren en zich bestendigde als een systeem, dan werd deze "weg" ook attractiever voor potentiële studenten.
Bovenstaande uitleg is slechts een mogelijke logische evolutie van de martiale kunsten en houdt geenszins een beoordeling van de verschillende "wegen" in.
Ju jutsu was in verval geraakt in het 19e-eeuwse Japan, een periode waarin de andere kunsten floreerden, omdat het complex was. De andere martiale kunsten waren ook complex maar gemakkelijker aan te leren, omdat ze georganiseerd konden worden en omdat hun doel gelimiteerd was.
Ju jutsu overleefde door zich te bewegen over twee parallelle paden. Er waren leraren die ju jutsu bleven onderwijzen als een kunst, wetende dat hun studenten de kracht van ju jutsu zouden herkennen en deze kennis zouden gebruiken.
Er waren er ook die één van de "wegen" (ontstaan uit de jujutsu) bestudeerden, hierin vaardig werden en zich realiseerden dat er iets ontbrak. Zij begonnen een andere "weg" te bestuderen om aldus al de stukken van de puzzel terug in elkaar te leggen. Zij brachten judo, karate en aikido terug samen in de martiale kunst van ju jutsu en verkregen een effectief systeem.
Deze theorie van de twee paden kan men herontdekken door de verschillende stijlen van jujutsu te observeren. Ondanks de verschillende terminologie (en verschil in volgorde van de aan te leren technieken) lijken ze allemaal op elkaar. Vele zijn zelfs identiek op het moment dat de student het niveau van shodan behaalt.
Men kan dus gerust zeggen dat er geen verschillende stijlen ju jutsu bestaan, doch enkel de kunst van ju jutsu. Ju jutsu is een effectief zelfverdedigingssysteem. Indien het aangeleerd wordt als een kunst, dan zal de student een stevige basis verkrijgen om op terug te vallen. Hij heeft dan een aantal basistechnieken onder de knie die hij kan combineren op een ongelimiteerde wijze. Zijn enige begrenzing is zijn kennis en inzicht van de bewegingen, hoe en waarom ze werken.
Een geoefend student kan ook de hoeveelheid pijn, die zijn tegenstander voelt, bepalen en controleren zonder dat er verwondingen optreden. Als een student specifieke technieken aanleert tegen een specifieke aanval, dan kan hij misschien ook enkel die aanval overleven. Indien hij echter de bewegingen aanleert als een "kunst", dan zal hij in staat zijn een grotere verscheidenheid van verdedigingstechnieken te ontwikkelen op een bepaalde aanval.
Ju jutsu is ook een vorm van relaxatie, in die zin dat je je op de tatami kan ontspannen en je 'Ki' je reacties laat bepalen. Je weet immers niet wat de aanval zal zijn en je hebt dus ook de tijd niet om erover na te denken. Je ki zou dan je lichaamsreacties moeten controleren op een ontspannen manier en aldus zouden de technieken vloeiend en ontspannen uitgevoerd worden. Dit niveau vergt echter een langdurige en intensieve training.
